Voorzitter Erik Wilke neemt na tien jaar afscheid van Kennisplatform Corpovenista. De laatste vijf jaar hanteerde hij de voorzittershamer. Een terugblik met Wilke en stuurgroepleden die nauw met hem samen hebben gewerkt.

Door Lisette Vos

In juli vorig jaar sloot Erik Wilke de tweede editie Corpovenista af tijdens de slotconferentie in Rotterdam, een ‘oogstfeestje’ zoals hij het noemde. Wilke gaf de toehoorders in de zaal een boodschap mee. ‘Ik hoop dat de opgedane kennis van het platform nóg beter wordt benut. In de bestuurskamer waar bestuurders strategische beslissingen nemen én in de wijk waar de professionals actief zijn. Dat vraagt om een continue inspanning.’

De toespraak was zijn laatste publieke optreden als voorzitter van het platform, een rol die hij vanaf 2008 heeft vervuld. Wilke was echter al bij het eerste meerjarig onderzoeksprogramma van Corpovenista betrokken. Aan het roer stond Hugo Priemus, toenmalig wetenschappelijk directeur van Onderzoeksinstituut TU Delft en hoogleraar Volkshuisvesting. In 2004 werd Wilke als adjunct-directeur bij Aedes (één van de financiers van het programma) lid van de stuurgroep.

Eerste en tweede editie

Volgens Wilke was het eerste programma van Corpovenista (2003-2008) vooral gestoeld op langdurig wetenschappelijk onderzoek naar vraagstukken in de stedelijke vernieuwing. Ruimte voor actuele thema’s was er niet of nauwelijks.’We hebben aan het einde van de eerste editie een fundamentele discussie gevoerd. Vraagstukken in de volkshuisvesting veranderen snel. Hoe kunnen we beter inspelen op actuele thema’s die relevant zijn voor corporaties?’

Wilke heeft mede aan de basis gestaan van het vervolgprogramma van Corpovenista(2008-2012). Hij schreef een notitie voor een nieuwe opzet van het programma. Corporaties kregen meer de regie in handen. Senior onderzoek André Ouwehand van OTB TU Delft, programmacoördinator van de tweede editie, heeft een belangrijke stempel gedrukt op de inhoud van dit program. Het accent lag op (actuele) thema’s in de wijkaanpak, en de rol van corporaties.

Waarde bewezen

Volgens Wilke heeft Corpovenista zijn waarde bewezen. ‘Het platform toetst veronderstellingen die men voor waar aanneemt en stelt heilige huisjes ter discussie. Een goed voorbeeld is het vermeende waterbedeffect. De stelling dat problemen zich naar een ander deel van de stad verplaatsen als een wijk wordt aangepakt, werd door onderzoek vanuit het platform onderuit gehaald. Daar kan je wat mee. Corporaties investeren miljarden in wijken en steden, dus je moet weten welke aanpak effectief is.’

Toch blijft het lastig om uitkomsten van nieuw onderzoek en de kennis die al beschikbaar is op de juiste plek in de organisatie te krijgen, stelt Wilke. Zijn laatste boodschap op het slotcongres van Corpovenista refereerde daar niet voor niets aan. ‘Medewerkers zijn vaak geneigd om door te gaan op de ingeslagen weg. In de waan van de dag nemen zij vaak te weinig tijd stil te staan bij nieuwe inzichten. En dat is jammer. Er is al zoveel waardevolle kennis beschikbaar. Benut die ook!’

Voorzitter uit het boekje

Collega´s die in de afgelopen jaren binnen het platform nauw met Erik Wilke hebben samengewerkt, roemen hem als voorzitter. Volgens manager Wonen Paul Tholenaars van Woonbedrijf heeft Wilke een groot pluspunt:  hij heeft géén eigen agenda. ‘De agenda die hij wél heeft, haalt hij op bij de deelnemers van het platform, als een voorzitter uit het boekje.’

Bovendien beschikt Wilke over de nodige stuurmanskunst. ‘Op de versnellingspook van Erik staat geen R’, stelt Tholenaars. ‘We zijn altijd vooruit gegaan, al was het in verschillende snelheden. We hebben nooit hoeven terug te komen op eerder gemaakte afspraken. ‘

Adriaan Hoogvliet, manager Markt & Strategie bij de Alliantie, prijst vooral de manier waarop Wilke de voorzittershamer van Hugo Priemus heeft overgenomen, bij de start van de tweede editie. ‘Met plezier, gezag en kennis van zaken. Het ligt niet in de aard van Erik om daar gewichtig over te doen.  Gewoon doen, in het belang van de zaak, dat is zijn manier. Voor Erik is de kern van de zaak in één woord samen te vatten: volkshuisvesting. Dat is wat hem ten diepste drijft.’